herkes seni soruyor...
"o "nerde?"
hiç bi cevabım yok...
sen mahvettin ne warsa içimde...


neyin cezasıydı bu yara söyle;
söyle kime harcadın ömrümü;
yada kimin kırıntısıydım ki yıktın dünyamı...

bir ömürse istediğin;
bin ömrüm olsa feda ederdim bilirsin?
söyle hangi acının bedeli bildin beni kendine...


bilemezsin...
seni görüpte bi selam dahi verememenin acısını bilemezsin sewdiğim...

sen öyle bi acı bıraktınki bana;
dünlerim elinin kiri,
yarınlarım oyuncağın
ve sen yıllarımın sebebi...

sen öyle bi sensizlik bıraktın ki bana;
solumda depremler war;
sanki dersin orda biri yatak döşek hasta...
sızlanan bişeyler var içimde!
bu kalbin feryadıysa;
söyle dilimin derdi kiminle,
kime bunca sitem
kime bunca şiir,şarkı,söz...
söyle nedir bu bendeki kendini bilmez haller...
aşksa,neden gözlerim kin dolu,
sitemse,neden satırlar seni fısıldıyor birbirine...
acıysa,ben bu acıda neden kaybolmuyorum söyle...
söyle nedir bu bendeki sensizliğin adı...

ipsiz sapsız bi sevda geldi gönül hanemi yıktı gitti öylece,
paramparça olan benim canımdı sevgili,
bendim uğruna ölümden dönen...
ve sen ağlatandın kendinden habersiz ve sessizce...


bi çare söyle haydi...
gül dalından düştü...
bi çare söyle sevdiğim...
birdaha yeşermez bilirim aynı gülde,
gövdeyi kökten ayırmamak için bi çare söyle...

söyleki yokluğunda bükülmesin bu denli belim...
söyleki bitsin içimde sana ödediğim bedellerim...

gittin...
mutlusun...
bana da mutlu olmayı öğretecek birşey söyle...
söyleki,hüznünün uçurumunu intiharın eşiği bilmesin yüreğim...