yere düşen her yağmur damlası
hatırlatır bana seni
beyaz bir örtü gibi örtse de her yeri
sessizce yağan uçuşan kar tanesi
unutturamaz bana sensiz geçen günleri
havada kasvet kokusu var
hatırlatır bana sadece ayrılığı
böyle mi olmalıydı aşkımın bedeli
bilinmez hangi yürek suskun
sensiz bu kaçıncı bahardır gördüğüm
yaşayan belli değil ölen kim
sadece şunu bil
seni öyle çok sevdim ki
yandı yüreğim oldu tarumar
senden bana kalan yalnız anılar
bir de sönmeye yüz tutan
yürekte ki yangınlar
yanarsın içten içe küsersin geçmişe
yandığınla kalırsın sadece
artık yoktur yanında canım dediğin
havasından geçilmez mutludur başka gönülde
kopmuştur bizi bağlayan son halka da
bilemezsin ne yaptığını
parmaklarının izi kalır duvarda
bir film şeridi gibi geçer durmaksızın
yaşananlar gözlerinin önünden
onu hatırlatan anılarla yüzleşirsin
arınırsın sevgiden çok uzak yerde
ama bilmiyorsun sensiz yaşayamam ben
söyle suçum neydi çok muydu günahım
aşkımızı bir çırpıda silecek kadar
al yüreğim senindir sen de kalsa da ahım
gel beyaz bir sayfa açalım yeniden
unutalım olumsuz her şeyi
ayrılığı isteme sadece benden
etle tırnak gibiyiz ayrılamam ki senden...


Refik
24.01.2014
İstanbul