İçinde senin olduğun fotoğrafları daha çok sevdim . . .
Sanırım bu şehri hala sevmemin nedeni de sensin
Çayı iki şekerli içmem ile başlayıp sabahları beş dakika daha uyumak istememle
geçen serüven arasındaki tüm duraklarım dahi sanırım sensin.
Yokluğundan şikayetçi olmamın nedeni desem yine sensin.
Sabah güneşinin içim ısıtması ,
Ellerimde eldivenlerim varken ellerimin üşümesi desem sen.
Yetişemediğim son vapur ,
Koşar adım gittiğim şehirler desem sen.
Anladım !
Senin içinde olmadığın hiç bir şey beni memnun etmiyor.
Bu çok iyi bir şey değil biliyorum ama bilmediklerimi öğrenmemin nedeni desem ?
Yine sensin . . .
Bir yaşam sakladım kuytulara ,
Esen rüzgar
Doğan güneş
Sokak çocukları
Yaşlılar
Kelebekler
Martılar
Sahil Kenarları
Sinemalar
Tiyatrolar

Söz verdiler hepsi biz olacaklar . . . !