{ bu mevsimlerde }

Üzüntülerimi yüzümde saklamayı öğrendiğim günden beri ;
Mevsimlerin bir önemi kalmadı takvim yapraklarında...
Bu mevsimlerde zordur unutma tebessümleri,
Bir önce ki günden kalma hasretler biriktiriyorken üstelik sana...
Bu mevsimlerde ben ;
Zamansız sol kol ağrıları bırakıyorum geceleri sana,
İlaç kutularına yazıyorum baş harflerimizi.
En masumu ne biliyor musun ?
İçtiğim suya,yediğim ekmeğe anlatıyorum kahrolası yokluğunu...
Yokluğunla doyuyor,sensizlikle acıkıyorum.
Bu mevsimler ;
Senin için dolap önünde üşümek ve terlemek arasında karmaşa yaşarken zaman öldürdüğün an dilimleri işte.
Bu mevsimlerde ;
En günahkar olanı ne biliyor musun ?
Seni uzun uzun,
kısa kısa ,
sessiz harflerle yaraladığım an dilimleri...
Bu mevsimlerde ;
En çaresiz olan ne biliyor musun ?
Bir o kadar yalnız,
Bir o kadar kalabalık,
Sessiz çığlık atışları,
Bitmeyen kararmayan geceleri oluyor bu sokakların.
Bu mevsimler ;
Beyaz kağıtları üzdüğüm,
Kalemleri tükettiğim...
İçimde ki hastalığın bedenimi sardığı ve beni erittiği an dilimleri.
Mevsimlerinde suçu yok aslında ; bu mevsimlerde....

Hepi topu bu kadarız işte...