kaybettiğim sözcükleri ararken yakalandım


.....


şimdi
düşler çoğalabilir kentlerin yalnızlıklarında
kalabalıklar megaloman seslere bürünür
fukara betimlemeler
bir çağ açar gözlerinde hayatın
bakire bir şarkı alır aklımdan geçen zamanı
yorgun mutluluklar
ağır tahribat alarak
toprağın duygusal sesine gömer köklerini
sonuncu aşklar
çıldırasıya paralar ekmek arası vedaları
ve yanıma alarak seçmece bir hayali
sinerek geceye
dokunurum aklıma basan kelimelere

...


korkulan olmadı mı
içimde başlıyor o zaman çağın atlamaları
ayinler düzenleyen trajik yitikliği
anlatmak imkansız bir durum
karnavallar düzenlenen umut bayramları
sonun üstünde parçalanarak
karışıyor atmosfere
kaybediyorum ne tuhaf
ömrümün sayfaları arasında
öldürmediğim halde gülleri
bağlanıyorum kuytu bir mahzenin rutubetli yerine
gözlerimde grilerden bant
sadece hissettiklerimle hesaplıyorum kalan vakti
anlamak yani
anlamak suçlu olmadan da çekebiliyorsun saatin gıcık sesini


....




ve
bilmem kaç bin yıl öncesinin ışıkları
yıldızlardan koparak umutların şairi olur
mısraların ırmakları akıntıyı alarak gözlerine
bakar şafağın en kızıl anında
beşinci mevsime
huysuz voltalar denizin üstünde
maviler kurar hayalin ötesindeki rüzgara
bir dilim dalgakıran sürerim
yalnızlığın abidesi fenerin iki renkli gözlerine
rıhtımlara kaçar aşk hırsızı yalı çapkınları
düşkün kumsal ağır yosun kokusuyla bekler
geleceklerin ayak izlerini


....

ve sevdalılar için
düşler basarım matbaaların zifir renklerinden
siyah beyaz sabahların ardından
hayal satan çocuğun ellerinde dolanır kentin sokaklarında
bedava karşılığı umut tazeler aşk yolcuları
bulutlar serper milyonlarca ıslak baharı
bir kağıttan yaptığım kayıkla geçerim
karşı kıyının kentine
çokça biriktirdiğim acıları dökerek
gizlice ceplerimden
sakız beyazı gülümseyişle selamlarım
hiç tanımadığım yürekleri
kuşkular her yerde olduğu kadar
süzer göz altı acılarla beni
küskün yabancılık sona erer
küresel barış ile
gökyüzünden dolanarak açar sarmaşık vicdan
her yanda yemyeşil bir hayat akar
çoğalır insan olmanın güzel yanı
dört kitaplı dinler kucaklaşır
buğulanır renklerin pencereleri
çocuklar ellerinde uçurtmalarla koşar parke taşı yoksullukta
ardından zenginleşir tüm patika yolları çaresizlik
küller artık uçuşarak ateşin renklerinde çoğaltır hayatı
ve açılır yüce bir dünyanın kapısı


.....


onca acıya rağmen ,kanatlı umutlar beslemedik mi..?