duydum ki ben gidince
uğramaz oldu demişsin
ellerimi tutmaz
yollarımdan geçmez oldu demiş dillerin
merak edip özlemiş gözlerin
hasret kalıp
isyan etmiş yüreğin
o git dediğin günü bile küsüp
takvimlerden silmiş ellerin

an an yanındayken
şimdi
bir selama muhtacım demişsin
özledim gelsin pişmanım diye
mektuplar yazmışsın peşi sıra
ama hiç biri ulaşmadı sanma
hepsi şu sıra tam karşımda
ateşle oynuyor sevgilim

oysa çok sevdim
o git dediğin an da bile
defalarca ardıma bakıp
defalarca gitme
demeni bekledi gözlerim
ama anladım ki
bazen gitmek sevmekmiş
istemesen bile
sevdiğini ardında bırakıp
dokunup görmeden uzaktan sevebilmekmiş

yoksun ama
git dediğinde yalnız gittim sanma
giderken
kalbini sürmüştüm yollara
aslında
sende bir parça bırakan kalbim
bir parçanı da giderken
alıp götürmüştü uzaklara

unuttu demişsin
git dediğinde gururun
ardına gizlemiş hislerin
gitti ve
yeni bir hayata başladı demiş düşlerin
söylentiler geldiğinde kulaklarına
yeni hayaller kurmuş gecelerin
gökyüzünden kesip umutları
pişmanlığa eklemiş sessizliğin
nice yağmurlar yağmış gözlerinden
kimin umrunda ki
kusura bakma sevgilim
unuttu demişsin ama
şu sıralar
seni sevmek ile meşgul kalbim
.
.
.
Mawish
.
.
.
UNUTTUM SANMA – Mawish Şiileri