Çığlıklar atıyorum birbirinden sessiz
Hırçın dalgalarıyla eşlik ediyor bana deniz
Görmezden geliyorum insanları
Fark edilmediğim yerlerden geliyorum
Öyle yerler ki,
Keşfi bekleyen binlerce gökyüzü
Ayak basılmamış topraklarla bezeli
Yutkunarak içime çekiyorum kendime olan nefretimi
Benliğimi kaybediyorum bazen
Bazı, biraz, bir şekilde,
Her şey, şey, hiçbir şey..
Kelimeler tüm anlamını yitirdikten sonra
Daha sonra..
Çok daha sonra..
Sonrası olmayan bir yalnızlık
Parazit düşünceler yerleştiriyor hayallerime
Pas tutuyor düşüncelerim
Eti onların, kemiği benim
Bir yığından başka bir şey değil bedenim
Bir fazlalık ya da bir eksiklik
Bir çokluk var bu işte
Olmamalı böyle
Bu devran yürümez
Tanrı güdemez insanları
Kaçmalıyım uzaklara
Göğün yeşil, yerin mavi olduğu yerlere
Tanrının bilmediği yerlerden sadece birine