ferfecir..




son şarkısı çalar kentin
bir mektup gelir uzak özlemler yurdundan
sokak aralarında çatışan
şiirler düşer sevgilinin iki dudak arasına
karmaşa büyür büyür karanlığa yolculukta ki caddelerde
ve ağır bir yağmur yağar ölü çocukların gözlerinden...


bir sessizlik durur yanımda
korkulan olur
karartma başlar aşkların uykusunda
ve tramvaylar düşer kirpik ucu raylardan..


özenilen hayatlar vurulur
geriye soğuk acılara sarılı anılar kalır
şiirlere doluşan toplum yara alır hürriyetinden
ve son bir kez kuşların kanatlarına sürülür sanat..



pencerenin buğusunda
bir sevgili bulmak ağır yalnızlıkta
insanlara dair bir kaç hikaye anlatmak
sonra
ölü çocukların ninnilerinde bulmak hayata dair olanları
ve akvaryumun karşısından seyretmek
karşı kıyının ışıklarındaki ayrılıkları......


kentlerin gözyaşları..