Neydi bizi bekleyen bilinmezde
Var mıydı beklentisiz açılan bir kucak
Hep biz mi kucakladık beklentisizce
Silen oldu mu gecenin ayazında
Gözbebeklerimizde donan yaşları
Yine elimizin tersi miydi en yakın dost
Bir çırpıda siliveren yaşları

Düş kırıklıklarının labirentinde
Adımlarımı sayıyorum
Aynı yerden defalarca geçerken
Rakamlar şaşırmıyor
Ama ben yolumu bulamadan
Hep aynı hatanın peşinde koşuyorum

Giz bahçelerinde saklanıyor
Adını bin bir dilde değiştirmeyen
Ben ise hangi dilde olsa da
Korkuyorum dudaklarımdan dökmeye
O değil miydi
Canımı ölürcesine yakan
Dönüşü olmayan hatalara sürükleyen

Bulanık derin sularda gizleniyor
Ona dair yazdığım tüm şiirler
Korkarak gün yüzüne çıkmaya
Ya okudukça tekrar dokunursa yüreğime
Kelebekler ile uçuşurken
Yine o yanmayı hissedersem
Sırtıma saplanan hançerin

Yok bir kez daha yanmayacağım ayazında
Bu kez söz verdim kendime
Dokunmayacağım ona
Dokundurmayacağım kendime
Ben senin adını bir daha anmayacağım
Sen var git yoluna durma benim kapımda

Gecelerde anlatmak hüznümü yıldızlara
Sessizce içimi dökerek ağlamak aya
Yatağımda dolaşan dikenler ile uyumak
Birde her gece tekrarlanan duam
Yalvarışım beni ben edene
Sokma bir daha yüreğime
İblisin icadı bu aşk denen zehri ….