Henüz anamın saçlarımı okşadığı dönemlerdi
Doğan güneşle yüzümde tebessümle uyandığım
Kedi köpek yavrularıyla oynadığım
Horoz şekerci amcanın sesini duyduğumda
En şirin halimle anneme koşuşum

Şimdi nerede kaldı o günler
Neden bu kadar çabuk büyüdüm
Ne acelem vardı ki
Bu acımasız dünyanın yükünü sırtlamaya
Dönmek mümkün mü mutluluğa

Neydi ki değişen hayatımda
Doğan güneş yüzyıllardır hep aynı değil mi
Peki neden onun doğuşuyla gülümseyemiyorum
Ya horoz şekerci amca
Oda mutluğum gibi çoktan öldü mü

Bazen soruyorum kendime
Ben ne istediğimi bilmiyor muyum
Yoksa
Bu dünyadan çok şey mi istiyorum
Anlamadım gitti


Özledim bebeklerimle oynamayı
Ağabeyimin ilk makyajımda beni azarlamasını
İlk sigara dumanını ciğerime çekişimde boğuluşumu
Birde sıramın altına imzasız bırakılan aşk mektuplarını
Arkadaşlarla kıkırdayarak okuyuşumu özledim

Şimdi ne var hayatımda
Sadece
Bu gün birazcık ölesim var
Yaşanmışlıklarımı imgelere sarmadan
Şarkıları besteler ile kundaklamadan
Sadece soğuk toprağa uzanasım var

Kaçıp gitsem diyorum bir çok kez dediğim gibi
Gidemiyorum ki hala aynı noktanın bekçisiyim
Kirpiklerim hiç kurumuyor yaş akmasa da
Dilim konuşurken sessizliğe bürünüyor
Nedendir bu kadar kasvetin tam ortasında oluşum

Anne sana sorsam neden doğurdun beni
Kendinizi mutlu etmek için mi
Heybeme azık ettin hüzünü kederi
Umutsuzluğun kundağına sarıp sarmaladın beni
Keşke kefenlere sarsaydın beni doğurmadan annem

Şimdi gözbebeklerim sislenmez
Dudaklarım sevdaya mühürlenmez
Menfaatin kucağında esir olmaz
Tırnaklarımla mezarımı kazmaz
İçinde Allah korkusu olmazları tanımaz olurdum be annem






N.C.U ESKİŞEHİR 06 ARALIK 2013