Sıyrılıyor örtüsü yüreğimin
Kandırıyor düşlerimi geceler
Ağrılar biriktiriyorum heybemde..
Bir bilinmezin eşiğinde
Ağlara takılıyor ellerim...
Bitimsiz bir papatya falı oluyor her şey;
Sever mi, sevmez mi..
Döner mi, dönmez mi..
Bilir mi, bilmez mi
İçimin saf saf saflığa durduğunu....



Kulağımda gaybın sesi;
Hasbıhalim var geçmişle..
Bitmiyor tükenmiyor
Dinmiyor ağrısı bekleyişin..
Çağırsa diyorum ansızın o ses
Yorulsam koşmaktan gelişine
Yunup arınsam sıcak nefesiyle;
Şefkatiyle durulsam...



Vakit demlendi artık,
Geçtim gecenin en koyusundan
Süzerek olmazlığını..
Acı bir tat kavurdu dilimi damağımı
Sürüklenip heyhatlarla
Eyvahlarda dolandım...
Ellerin düştü olur olmaz aklıma
Boynuna bastırışın yorgun başımı
Geçerek kendimden
Aşkla Tanrıya varışım...




Gel artık,
Sökül karanlığından,
Kaldır avuçlarını soğuk duvarlarından
Gönlümün bahar dallarına kon..
Söz verdim sana;
Son,
Yemin olsun bu son!







Özlem Tarhan Yağcıoğlu
Yirmi üç/ aralık/ ikibinonüç