Mesele sayfalar boyu yazmak değil, mesele o sayfalar boyu satırları kırpıp alt alta dizmek değil..en önemlisi mesele olmayana gönül bağından sebep olmuş demek değil.. Mesele üzgünüm ama "dürüst olabilmektir..".


Haylazca anlamıştır beni eminim.


Mısraa mısraa düşündüren bir şiir.. *Şiir. Özelliği var tabîi.. Dizeler arası geçişlerde biraz temkinli olmanın gerekliliğini hissettiriyor. Okuyup bir önceki dizeye döndüğüm oldu. Ürkerek belki de.. Kontrol kalemin elindeydi. Hep böyle olmalı aslında. Mutlak nesnel, genel olur şiir. Halka, doğaya, insana hitap etmeli ammâ, yazanı da tam tekmil deyip geri itmemeli.. Şiir okuyanındır ama yazanı olmadan asla. Düşünsenize, biri size şâhâne bir şiir okuyor.. Kimin olduğunu sormaz mısınız? İllâ ki sorulur. Cevap olmayınca o dinlediğiniz şâhâne'yi ânında unutmaz mısınız.. Kalemine erişene değin unutursunuz. Sonrasında daha farklı hissettirecektir. Şiir demek o zaman yerini bulacaktır.




Sayfanızda olmak, şiirinizi okumak keyifti..


Paylaşım için teşekkürler ve elbet şiire yakışan endâmı için de sayfanın ayrıca minnet borçtur.

Yas tutmak.
Yas uyutmak.
Yas avutmak.
Yas ile eğilince kaddimiz, bir sineye sığınmak.
Sonra anneye dönmek, rahm-i maderde ne denli mutlu oldğumuzu hatırlamak.
Şair ve Şiir, Sude Nur...