ellerimi soyacağım
kirlerinden arındırmak için, unutmak güzel soyluluk
eriyen gözkapaklarına benziyor kurbağaların
bir çeşit öpücük duası
tadı bile kalmamış leblebi tozlarının
haram dokunması yanaklarına güzelliğin
başka dudaklardan histeri yaratan şeytan; beni
avutan deli

torpil geçiyoruz
götlerden koleksiyon yapıyorum makam koltuklarına
yaşlı insanların harb tarihini açıp okumaları lazım
sen de kalmış diyorum meryem tadı, dilinde
tükürmüyorsun gözlerinle dahi
su çatlasa, otuz beş yerinden hüzün kırılır
ben mülakatların çocuğu
olamıyorum haysiyetimin pezevengi
çetelemde hep eksiler, bir delikanlıya yarışır
sen hazinem
nasıl bir hayvanlıkla tutkuluyum sana
yanarken zaman evsahibin hep şüpheli

bana koynunda yer ayır diyorum, bu da mı torpil?
sana dair üyelerimin sayıp var ettiği cinnetim
ellerin tütünü seviyor, ellerin yanmayı
ben, kışta uyanmış yılanım
sokulduğum deliklerde kan izler
aşkın bir antilop kadar yavaş
tutsak ölüme kalpyiyenler

saçlarından açılan sayfanın vahşiliği
ölümümü yazıyor her bir ak tanesi
parmakuçları kıllarını okşuyor yalnızlığın
yerinden kopup, zımbalanmış bir bütünüm
akşamdan kalma tiner kokuları
ciğerim, burnum, gırtlağım asitilen
buna da bir kin sebebi bulabilirim
gülebilir şeytana uyup uysal melekler
siyah karanfilin de edilen toplu intihar yemini
her birinin izi çıkıyor
su yapışıp kalmak istemiyor dölüme

bağırıyorum
-sesim kısıkken daha bir Al Capone
silahımı tutarken öksürüyorum
antibiyotik kadar zararlı bana tenin
adalet istiyorum