ucu yanık bir yalnızlık seriliyor gecenin bağımsız karanlığına......





küçük şiirler sarardık sevgilinin kirpiklerine
aşkın hazin yansımasında çökerdi karanlıklar
ve sevgilinin elinden tutardık gün ışığını
akordu bozuk akşamlarda
bir kaç kelimesini bildiğimiz şarkıları söylerdik sulara karşı
aklımızın bir köşesinde eğri büğrü hayaller
yakılan ateşin sarı ve mavisinde saklardık gözyaşlarımızı
artık çocuk değildik
ve büyümüş yalnızlığımızda aralıyorduk hayatın penceresini
hiç hesaplanmamış yangınlar yanıyordu gün aşırı hayatımızda
bulutlar eskisi kadar gri değildi
ve yağmurun o yüzümüze düşen rutubeti
artık fazla bir şey ifade etmiyordu yüreğimize..................


düşler biriktirmeye başladık sonra
her zaman geçiminde
dahada acıyordu beklentiler
büyütmeye yemin ettiğimiz ıhlamur kokulu gençliğimiz
beyaz bir kağıda yazılıp
zamanı geldiğinde silinen bir yazı gibiydi
hiç anlam veremediğimiz cümleler yazılıyordu duvarların yosunlu yüzüne
pankart pankart aşkın bin çeşidi yazılıyordu eğri büğrü harflerle
kısaca gencecik gülümseyişlerde
çocuksu hayaller yıkanıyordu mayıs güzeli mevsimlerde...........


daha dolunaydan vazgeçmeyerek
her büyüdüğü gecede sımsıkı sarılıp sevgilinin hayaline
dalgaların iniltisinde acıdığımız zamanlardı
karşıda İstanbul buram buram koşarken ışıltılı siyahta
biz kendi kıyımızın ışıklarında öperdik içimizde saklı olan birini
ne kadar dibe bastırsak çoğalan hüzünleri
bir o kadar batıyorduk inlemeli acılara
anladığımız, hiçbir zaman anlamadıklarımızdı
ve yorgun duruyordu
günün ilk ışıklarında hayat
yada biz yorgun bakıyorduk yaşam yolculuğuna................


bir yerlerde kalmış gibiydi aradıklarımız
elimizi uzattığımız her dal ayrı duruyordu gövdesinden
başı önünde yitik hatıralar satmaya başladık sonra
ve sokak sokak çingenenin falında bakıyorduk camekanlardaki hayata
yolculuklar sınadık
zemheri yüzyıllar düşerken kuytuluk ahire
ve dolambaçlı resimler çizdik gökyüzünün gölgesine
artık ruhlarımızın irdeleme vaktiydi
ve bağışlanacak sevgiler büyütülecekti kısa öykülerde............