“-neyise geşdim”
“-Üsük Dedelere?”
“-onnara çevre
o garı zaten el içine çıkmaz
Garahacıya çevre
öyleye Zedefçeye de yazma gon
Habbaya fisdannık
ne iş olusa seğidir yazık,
zufrana oturu(r)
zufrasına oturulu(r)
Goyun İrbeme peşgir
Dik Haçça tef çalıvırı ona da şarpı
“-vaa one gocaman garıya şarpı mı olu”,
“-o’ ğarı oldu bitti yağlık keymez de”
“-hemi de o tef çalmayo gari
geçin öyleye bi galem”

“-Ümmülü hasda yazzık
Alicik de ameleydi
onnara da peşgir”
“-Bambayramlara”
“-Uluk Haççaya poçu, o da yağlık yağlınmadı anam”
“-Akgulaklara”
“-Isma(ha)na yağlık,
Şöfer Halil’in garıya cıngıllı şarpı
Hesne gözel tef çalıvırı,

Felek Halilin garıya şarpı
Fadime de ötekinnerden geri ğalmasın
küs olmasalar Hesneyne bi(r) dutuşsalar
görün siz hengi”,
“-eyi”
“-Azgının Fadime evde mi aba”
“ı-ıh o Göpleklerde, ona da
bullardadır Ali(i)hsana da oku goyalım unutturman”
“-onu orda yazalım öyeye garışmasın,
Masır Osmana peşgir”
“-gı Sultan akrabamız ya
ona da poçu gon”

“-Hacımamıdın Osman gil”
“-Gökdepeliye yazma
Melidali musafir alı, Akdağdan gelen olu(r)sa
sıkma mı ğosak yonusa,
işgili musavir olu(r)sa
Turisin garı akrabamız ona da poçu gon,
Vazzığa şarpı
Katrancı burada mı, Yalavaşda mı,
varısa bi mendil gon


yada fazladan yazma al yannına
ya-a, ya-a bi poçu daa al
Celepdaşlı Azgın’ın gızı ya bobası
bizi(m)kinin asger arkadaşı
Musa yokdur emme
garısı buradaysa poçu verin
şe(hi)r yerinden gaşdı geldi buruya
kimse galmamış gibi Musaya
Allah kimseyi tek yaratmamışdır dedikleri”
..

“-İmineciğe yazma
Musdafacığa peşgir
Hafize tef çalmayo mu ona da şarpı gosanıza
“-onnar aynı yerde deği mi
öyle de olsa gocağarının gönlünü almağ ilazım,
ben gocağarıları bek gözedirin
yalınızlara, garibennere gıyaman valla
Allah yardımcıları ossun
zor valla
sıradan gomayalım kimseciği
kimseye küslüğümüz yok şükür
emme atlarsınız da gönül gorlar
olmaz,

neminazım, alt tarafı bi yazmanın başına geli
zati basmacıdan fazla fazla aldık
adam bizden eyi biliyo bizin köyü
“sen bi hısımına akrıbana ne alcesen deyvi
ben hesapların gerisini,
on fazla gon,
artarsa alın gelin hesapdan düşeriz
evel Allah”
donuzun donuz adamı;
bu “deriden kaş pos(t) çıkarın” deye
“sine(ği)n ya(ğı)nı” hesabediyo.”
..
“-ya bizim o(ğ)lan
geşdiğin yerlerde atlanan olusa dıkgat et
“kiyadı düşmüş bilemedim hankı sizin”
dersin sonura eletili(r)
ben kendi eliminen da(ğı)daca(ğı)m yeller var
…
amanın garii.. ele-ğüne ürüsva olmayalım”
“-Sarı Üseyinnere”
“-Çuncay tefçidir
ona şarpı sözüm mar
hu cıngıllıyı ona go(yu)n”
“-valla öteki teciler tefe gor,
türkü yakallar ona ğöre”
“-tefcilerin hepisine de cıngıllı şarpı alındı aba
düğünün henkçileri onnar”

“-ordan
Gısır O(ğul)lar soka(ğı)na gir
Mineviroluna havlı,
Cennete basma
Zebit Durmuşlara peşgir
Gülüzar’a yazma”

“-Gısır Hasannara;”
Gaşaralı’ya yazma,
Pısılı’ya,
Hamitçiğe peşgir
saz çalıvırısa onu orda veriz,
ha gerşi ona da saz çalıvı dediler mi
Nasrettin Hoca’nın hesap
dın dın da dın dın…
dutduru(r) bi başaran havası
valla heş haz etmen
dın dın dın
ha emme desdan okuyvuru(r)sa o başga
sesi yanıkdır.. neydi o
“-Aşık Hamit bunu böyle söyledi
duyan vatandaşlar birden ağladı” deye,”
…
“-Dervişlere”
“-Derviş Emmi’ye sıkma
onnar musafirini bili,
Elifceye,
Zeyneb Ebeye birer yazma
Irahmiye akrabamız emme
Deli Melide sıkma
Yalavaşdan Tokmacıkdan gelenner
işkili işgisiz
onnara veriz”,

“-Bobuş Emmilere”
“-Menevşeye şarpı
“-emme etdin bizim gız tefci mi Menevşe”
“-hurda gapı ğonşu,
ha gerçi el-eşik, düğün-müğün
hasdalık-masdalık, ğonu-ğonşu bilmez emme
ğızları var hangı keyerse keysin,
bana ne”
“-sen bilin”

“-hinci bu bi bohça
düzgün geri sayın
ba(ğ)lan hora galdırın bi go(yu)n”
bunu Iramazan götürsün bi..
hadi gadın gardaşım
aman köpe(ğe)-möpe(ğe) dalan ma
hadi golay gelsin..”







resim için Muhammet Güzel’e teşekkürler