sus..............!



ne olur öldüğüm günü mektuplara saklama
soluduğum son vapur çığlığında kalsın anılarım
hiçbir kitabın arasında esir etme resmimi
yada gizli saklı dosyalarda mumyalama benden kalanları
açık bir gökyüzünün mavisinde uçur beni mesela
toprağın yağmur sonrası yumuşağın/da çiz gözlerimi
sakın günaydın/sız bırakma kuşlarımı
her kedinin gözlerini kapamasın/da hatırla beni
karnı aç çocukların doyduğu bir dünyadan kartpostal yolla bana
basit cümleler düşerken suların karnına
kocaman şiirler büyüt kara kalem düşlerde
ne olur öldüğüm günü gözyaşlarıyla hatırlama
dudaklarının arasına dolan uçurtmalarla karşıla sessizliğimi
yemyeşil bir yalnızlığın sofrasında doyur beni mesela
kadınların gülebildiği bir hayattan el salla bana
gözleri türkülerle beslenmiş bir ülke hatırlayayım ardımda
çoğalan umutlar fidan verirken şehirler arası yolculuklarda
dağ/başında çapraz yürekli bir aşk baksın baş ucu çam ağacıma
ırmakların serin hüznünde buluş gözlerimle
ay büyükçe bir rüyadan salınsın denize
ve ben o denizde öleyim yeniden hep yeniden
serçeler ağlamasın
kumdan kaleler yapsın çocuklar sonradan dalgaların yıkacağını unutmadan
ne olur öldüğüm günü yüreğinde biriktirdiğin yaşamla hatırla
ve öyle yudumla günlerin ardından bakan yokluğumu......................