düşün/ki yüce bir dağın yıldızlara sıfır yerindeyiz.............




ve ben ışığını yitirmiş
penceresiz bir odada rutubet içerken ısmarlama esarette
başımı hafifçe uzatarak
çatlakların arasından bakıyorum ayın unutmadığım gözlerine
içimde dolanırken en masumane anlarda bir ana bir baba
ve adımladığım her voltada
kare kare taşlarda isminin harflerini telaffuz ediyor ağır bir romatizma.....


düşün/ki
hayatın en asil yalnızlığından
sol tarafımdan söke söke
bir bahar sabahında getiriyorum devrim gülüşlü bir aşkı
caddelerde bin bir telaş hayata dair
çocuklarda neşeler içinde boyacı çocuğun sandığı
kurşun rengi günlerden kalma bir sessiz yoksulluk
ve düşün/ki
ayağımda hürriyete atılmış bir pranganın resmi
onca kıvranış/dan onca acıdan sonra
geliyorum bir yol üstü türküsünün anonim kimsesizliğinden
ağır ihtimaller arası
ve soğuk şehirlerin buruşuk geceleri adına
en son açan direnç çiçeğinin başkaldıran sevdasını veriyorum sana
yüreğin serin bir ikindi üzeri açılırken penceremden
gözlerine uçuruyorum göçmeden önceki umutları
asil bir dünyanın
boynuna atılan ilmekler sararken özgürlüğün bilincini
ben sana vatan tadında yeşil erikler müjdeliyorum her mevsimin sesinden
çok uzak mutluluklar takılır belki ağaçların dallarındaki çıplaklığa
hüzünlü bulutlar açılırken yelkenli sonrası rüzgarlarda
ben sana yitirilmemiş umutların yiğitlerini anımsatırım
ve seni sevmenin en kırsal ağıdında
rengarenk çaputların saklandığı kuru dallı yalnız ağaçların
yüzyıllık sevdasında bulurum gözlerindeki kızıl/derili cesareti...............


düşün/ki
ırmaklar kentlerin tamda ortasından ilerliyor ufka doğru
teslim alınmış susmalar
ve her yanda çiçekler açıyor konuşkan sevdalarda
koşan rüzgarın ardında çocuklar
ve sokakların arasında aydınlıklar adına yanıp sönüyor ışıklar
düşün/ki
resmi geçit teferruatta bir atık
artık serbest yürümeler hür vatanımda
silinmiş tüm kara kalem aşklar
yeniden yazılıyor en sanatsal ellerde
ve resimlerin altında bir dip not gibi
asil duruyor şiirlerin mısralarındaki gelecek......

düşün/ki
o soluksuz ve küçücük esaretin içinde
ne umutlar besliyorum sana bize yarına
türküler ölmez bunu biliyorum
birde her karanlıktan sonra
apaçık bir aydınlık vardır
sen yüreğinin ikliminde yetiştir sınırsız dünyayı
ben sende çoğalan aşkla özgürlük şiirleri yazacağım
çocuklar artık büyümeli
kadınlar insan olmanın onuruyla bakmalı hayata
yani güzel sevgili
aradığımız onca eflatun sonrası mavili sabahlar
elimizin avucunda saklı............unutma..................