gözlerini kapat kirpiklerinin sarıldığı yerden öpmeye geliyorum.......



ve camekanın içer/den kayarak giden ırmaklarında yıkanıyor gece
üzerime yapışmış sarhoş yapraklar eşliğinde
caddenin ıslak karnından geçiyorum aklım bir acının içinde saklı
ve saklı anılar dükkanının önünde demirliyor gözlerimdeki gemi
tuhaf rastlantılar gibi anımsıyorum kendimde unuttuğum geçmişi
yığınla yorgunluk bastırıyor gözlerimin tentelerine
yavaşça doğrularak hiç duymaktan umudumu kesmediğim o sesi özlüyorum...


sanırım yine karıştırdım hüzün ile boynu bükük bir günaydını
halbuki daha gecenin yarısı şarkılar söylüyor mor kadifelerle sarılı kadında
eğri büğrü çocuklar şımarmanın ne olduğunu bilmeden
gökyüzünü yorgan yaparak asılıyorlar düşlerinde sevgililerin ellerine
ve canımın bilindik bir yerine dökülen şarap kokusu kaplıyor hicranı.....


çırılçıplak bir özlemle kaldırımın yanındaki çıkıntıya uzanıyor ruhum
çoktan gözlerini kapadı şehir
irin sahipsizlikler voltalarken acınası hayalleri
perdeleri çekilmiş kelimeler sarkıyor gökyüzünün sarkacından
ve uzun bir aradan sonra susarak özlemeye kuruyorum yüreğimi...............


kaç kişiyiz acaba şehrin uyanık umutsuzluğunda
terminallere dökülen insan selini saymasak
ve istasyonda horultulu yolculuklar bekleyenleri hesaba katmasak
kaç kişidir acaba mülteci karanlığın içinde gizlenen gölgeler
rakamlar boşalıyor rugan ayakkabıyla tekmelediğim duvardan
saçma sapan bir boyutun içinde taşlara karaladığım ikileri üçleri dörtleri
birer birer çarparak duvarın karnına alıyorum geri
ben kendimden kalabalık inşa ediyorum
ve kalabalık oldukça kaçınılmaz bir sonla bozuyorum kendimi...............


şehir gecenin tortulu mavisinde artık
ayyuka selam duran küfürler motor seslerinden çok daha vahim
irili ufaklı aşk manzaralarını saymasak
gördüğüm hiç/bir şeye yüreğim dayanmayacak
kapsül içinde rengarenk insanlar
ve renklerin altına gizlenmiş
siyah beyaz acılar
sonunda koyu bir bağlaçla geliyor sabah
aç koynunu yalnızlığımın ucuz yanı
üstüm başım kir/pas içinde sana geliyorum..........................

doğrular ancak yanlışların çoğalarak ağırlık verdiği anda anlaşılıyor sanırım..!