O resimdeki sen misin?
Şiirleriyle kalbime destursuz dokunan şair
Gözlerini okumak istedim ben dün gece
Karanlık bakıyorlardı ve biraz hüzün dolu
Ellerin yoktu resimde falına bakmak istedim
Gelecekte hayatından bir pay alırdım kendime
Sonra sakallarındaki isyana ortak olur
Ben de söven bir şarkıyı söylerdim camdan çıkıp
Bir çılgınlık düşünürdüm ikimize yakışan
Boyunu düşünürdüm ne kadar uzun diye
Sana bakmak aşağıdan inan harika olurdu
Sarıldığımda beline, ellerin saçlarımda
Böyle bir duygu da ancak şiirler de olurdu


Saçlarına bakıyorum şimdi
Çok delice değil mi?
Bir kaç teline kadar uzatabildim bakışlarımı
Ben hep farklı şeyleri sevmişimdir
Senin yüzün gibi
Değişik hikayelere açmışımdır ömrümün kucağını
Bakışların gibi
İçten bir dokunuş gibi yüreğinin her sesi
Ben o sesleri duyup resmine bakar oldum
Her gece gözlerinde başka bir acı buldum




Şiirlerinden fırtınalar esiyor bana kadar
Ben üşüyüp ellerimi cebime saklayınca
Resmine bakıp yeniden tebessümle bir daha
Sen bana uzaksın diyorum
Uzaksın bana şair...
Üzerindeki kazağın motiflerine işliyorum duygularımı
Saklı bir mektup gibi kaldırıyorum rafların en üstüne bakışlarımı
Resmini kapatıyor ellerim
Kapatıyorum açmadan o sayfayı kalbimde
Ama biliyorum
Şiirlerinle dokunacaksın bana yine
Sen destursuz şair
Şiirlerinle tutar mısın ellerimi?s
Şiirlerinle okşar mısın saçlarımı?
Söyle !