NERDESİN? - BUL BENİ (düet şiir)
NERDESİN
Çok aradım, silinmişti izlerin Sırra kadem bastın yârim, nerdesin? Sen, ben olduk, nesi vardı bizlerin? Öldürmek mi kastın yârim, nerdesin? Mey yerine gurbet içtim zehirli O sebepten dudaklarım mühürlü Aylarım küs, birbirinden kahırlı Her mevsimde yastın yârim, nerdesin? Bambaşkasın, eller senle aynı mı? Hangi dilber avutacak koynumu? Şarkılarda gam dolayıp boynumu Notalara astın yârim, nerdesin? Hüzün yeli eser, dinmez başımda Bakışların pusu kurar düşümde Hayâlini unutmuşsun döşümde Kirpiğimde pustun yârim, nerdesin? Cemâlini görmeyince arardı Mahzunlaşır, usulcacık sorardı Çiçeklerim özleminden sarardı Onlara mı küstün yârim, nerdesin? Çözemedim, kördüğümdü bağların Tutsağıyım dokuduğun ağların Geçit vermez, mor sümbüllü dağların Doruğunda sistin yârim, nerdesin? Elbet bir gün yüce divan kurulur Sorumsuzca gidişlerin sorulur Şüphe katma kavlimize ne olur Söyle neden sustun yârim, nerdesin? Mücella Pakdemir *** BUL BENİ Hayırsızım, niye sitem edersin? Yolum aynı, izim aynı, bul beni Şen ömrünü boşa mâtem edersin Yokuşumla düzüm aynı, bul beni Bastığım yer şâhidimdir, sor hele Bin ümitle yüreğini yor hele Baharı geç, yazı bitir, dur hele Gazel döken güzüm aynı, bul beni Her mızrapta canı tenden alıyor Ezgisiyle hicranlara salıyor Yarım kalan bestemizi çalıyor! Kırık telli sazım aynı, bul beni Kara sevdam kaderinde yazılı Bebeğinde baş harflerin kazılı Bunca zaman hasretinle sızılı Aşk buğulu gözüm aynı, bul beni Zâlim yıllar buruşturmuş olsa da Derin derin çizgilerle dolsa da Kurutulmuş güller gibi solsa da Sen mühürlü yüzüm aynı, bul beni Tutuşuruz bir nefeste, bakarsın! İhtiraslı kıvılcımlar çakarsın Heder olan mâzimizi yakarsın! Küllenmeyen közüm aynı, bul beni Ara sıra düşündün mü, “Kiminle?” İnan, asla vazgeçmedim, yeminle! Özümdesin, elifinle, miminle “Seviyorum” sözüm aynı, bul beni Mücella Pakdemir ZEMBEREK KAÇKINI SAATLER şiir kitabımdan Değerli Seçici Kurulumuza ve sayfama gelip yorum bırakan her şair dostuma sonsuz teşekkürler. |