Ateşe ve hayatla dizelerinizde adeta raks ettirilmiş.Güzel bir şiir tebrikler.

YANAR

Ateş düşmeye görsün, ne ev kalır ne ocak
Erer külle murada, sanma ki biraz yanar
Bağ, bahçe alazlanır, dolanır köşe bucak
Yutar dalı, yaprağı; çiçekte kiraz yanar

Zırhını giyinse de kâr etmez cihangire
Ahûya rastlayınca sanılandan tez yanar
Kaderine yenilip rıza gösterir Bir’e
Ol İlahi emirle yürekteki buz yanar

Kirpiklerin ucundan kıvılcımlar savrulur
Tutuşan bakışlarla bir çift ala göz yanar
Gönüller derya olsa söndüremez, kavrulur
Cazibeye kapılan mâşuktaki yüz yanar

Titretir pembe, beyaz kahve tutan elleri
Aşkın hararetinden fincandaki tuz yanar
Kavl-i karar edince havalanır tülleri
Duvak bir yana düşer; zifaftaki kız yanar

Maharet ozanda mı mızrapta mı bilinmez
Vurunca tellerine inildeyen saz yanar
Kaç yıl geçerse geçsin yâr hayâlden silinmez
Mazi depreşir birden; yara kanar, iz yanar

Meşveret meclisinde tutulurken mazbata
Sevdanın karşısında sultan susar, söz yanar
Hokka temize çıkar divitte ise hata
İnce elekten geçer, son hesapta öz yanar

Mücella Pakdemir

Yangın temasının ve ateşin edebi dille, güzel bir anlatımıydı, evet ateş yakar.Yürekteki sevgi ateşiyse bambaşkadır.O için için yakar tutuşturur alev alev sevgisiyle seveni şaire kızımın anlamlı ve güzel şiirini gönülden kutluyorum.Puanım tam.Yunus diyarından selamlar.

şiirdeki mana derinilği ve bütünlüğü.usta bir kalemin ve bir erdemli yüreğin nişanesiydi...
Enfes bir eser hasıl olmuş..Tebriklerle saygılar dedim...

alevlerin ışığında mistik bir şiir

Aşığı bıktırırsa,cilve yanar naz yanar
Öfkeyle söylenirse, kelam yanar söz yanar
Muhabbet meclisin de,dolu olan söz söyler
Söz perdeye uymazsa, Aşık yanar saz yanar
Yüreğinize sağlık.ilhamınız bol olsun.EYVALLAH