Kurşun yağıyor yağmur yerine
Bulutlar kan seli
Bir ceninin gözyaşları
Yoksul geleceğini suluyor
Haykırıyor insanlığa ne bıraktınız bana
Acı, nefret, kinden başka
Mesela açlık, korku, ezik bir bakış
Bu mu bize emanetiniz
Size de bırakılan bu muydu?
Ya hikâyeler anlattıklarınız
Neydi hepsi masal mı?
Bir anlık zevk miydim?
Ya da bir sevda meyvesi
Neyin eseriyim
Kurşun doldurdunuz doğmamış yüreğime
Acıları zerk ettiniz damarlarıma kan yerine
Boğdunuz geleceğimi bu kan selinde
Kiminiz hoş görünme uğruna ihanette vatana
Kiminizin saygısız kalmış
Toprak altında yatana
Kiminiz alkış tutmuş
Vatanını satana
Şimdi nasıl bakmamı istiyorsunuz yaşama
Hangi yüzle bakacaksınız duygu yanığı yüzüme
Kararır diyorsunuz bakarsa üzüm üzüme
İnadına geleceğiz dünyaya
Yeniden yeşerecek doğa
Açacak sevgi çiçekleri kırlarda
Topraktan fışkıracak
Barut kokusu sinmemiş sevda
Yok, olacak kin nefret ihanet
Ve yeni bir dünya doğacak
Tüm acıların inadına



Şiir: Ümit GAŞ(diyarı gurbet)
Fotoğraf: Ümit GAŞ