Onca cefa yükledi felek neyledi bana
Boynum kıldan inceydi bir of demedi sana
Avuç açtım göklere muştu vermedi cana
Yormayalım günleri dost kalalım seninle



Kaderim karşı çıktı aşamadım dağları
Bir öfkeye yenilip viran ettim bağları
Sevdana sarılıp da öremedim ağları
Sormayalım dünleri dost kalalım seninle



Sevdanın denizinde parçalandı küreğim
Yokluğuna sarıldım yaralandı yüreğim
Uzattım kollarımı hırpalandı meleğim
Sarmayalım dertleri dost kalalım seninle



Bakışlarım ıslandı serimde karabulut
Karardı bak güneşim tükendi bende umut
Unut demesi kolay yaşarken gel de unut
Vurmayalım düşleri dost kalalım seninle



Sevdi seni bu yürek sadece senle atar
Ufkun kızıllığında güneş seninle batar
Ruh bedenden ayrılır sin’e sevginle yatar
Kırmayalım hisleri dost kalalım seninle





Şiir: Ümit GAŞ
Fotoğraf:Ümit GAŞ