Fırtına biçerdim hoyrat bir yeldim
Irmaklarda taşan en deli seldim
Aşkı pınarından içmeye geldim
Bir yudum içmeye cesaretim yok


Dağ taş engel olsa yollar bağlasa
Özlemin kor olup içim dağlasa
Börtü böcek sevda diye ağlasa
Ağlama demeye cesaretim yok


Zaman geçip gider esemeyiz yar
Vuslata ermeli sönmeden bu har
Baharı beklerken yağdı yine kar
Yağmayın demeye cesaretim yok


Cehennemde yansın ruhum nedensiz
Cenneti verseler giremem sensiz
Gülizar’da güller olmaz dikensiz
Gülü koklamaya cesaretim yok


Denizde dalgalar bir gün durulur
Huzura çıkılır mizan kurulur
Hasret kılıcıyla boynum vurulur
Vurmayın demeye cesaretim yok


Yaratanı sevdim sonrada seni
Yokluğun eritir kül eder beni
Ayrılık ateşi yakarken teni
Yakmayın demeye cesaretim yok


Bakışlarım soldu yoksun meleğim
Bükülmez sanmıştım koptu bileğim
Tanrıdan diledim olmaz dileğim
Tekrar dilemeye cesaretim yok



Şiir:Ümit GAŞ (Diyarı Gurbet)
Fotoğraf:Ümit GAŞ