3
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1315
Okunma

Zamanı hiçe sayıp vuslata kanat açtı
Aradı gün/eşini sevdiği başa taçtı
Kaybolmuştu meçhulde külünü göğe saçtı
Yıldızları düşlerken gençliği bitip gitti
Paylaşıma açıktı lokmasını bölecek
Mevsimleri bilmedi baharıydı gelecek
İsteseydi maşuk’u dağları da delecek
Saymadı hiç günleri yılları itip gitti
Sevmemişti bu kadar tanrının aciz kulu
Benliğini yitirdi aşkı uludan ulu
İtti tersiyle eli maddede birkaç pulu
Değer verdiği dünler elinden yitip gitti
Dere tepe düz olur engeller karşı durmaz
Sevmeyen yürekleri eros’un oku vurmaz
Gelip geçici mekân saati ağyar kurmaz
Tarlası nadastaydı olmazı ekip gitti
Gülleri dermek için mekânıydı Gülizar
Bülbülün terennümü hiç olur mu intizar
Bakışları buğulu yüreğinde ahu zar
Salasını duydular dünya’dan çekip gitti
Şiir:Ümit GAŞ (Diyarı Gurbet)
Fotoğraf:Ümit GAŞ
5.0
100% (3)