Gece çırılçıplak yalnızlığını dökünce içime
sessizliğim tıpkı bir baş ağrısı gibi
özlemle yayılırdı yıldızların üzerine.




Ve tıpkı Yarım yamalak hasta bir adamın ağzından
dökülen mısralar gibiydim gecenin deminde.
hangi yıldıza aksam
bir mısra,bir mısradan
dizeler büyütüyordum yaralarıma
Ve her yaranın içinde bin yıllık bir köz,
bin yıllık bir özlem,
bin yıllık bir hasretlik saklardım.




saklardım yüreğimin bütün duraklarındaki hasretlikleri
ve her hasretlik sessizliğimi anlatan
şiirden bir bülten olurdu sanki
lisan lisan ,şehir şehir dağılırdı her yüreğin içine
işiten ve okuyan her yürek dağlanırdı
sözcüklerimin bu sıcaklığında.




şimdi hangi sözcüğe baksam
içinde kendime ait bir şehir buluyorum
içinde kendime ait bir özlem
içinde kendime ait bir sessizlik saklıyorum...



Diyarbakır/ekim 2013