Kan ter içinde uyandım geçmişimden
Elimi uzattım bir bardak su ama kurumuş
Dilim damağımla zifaftayken
Çölün ortasında bir serap
Seni görüyorum her baktığım yerde

Sen miydin beni bana anlatan
Yoksa
Ben miydim seni sana anlatan
Ateşten bir çemberin etrafında
Kovalarken birbirimizi

Yokken bir seçimimiz
Kaftan misali biçildik
Nedenini niçinine fırsat verilmeden
Bir yola koyulduk
Sonunun bana bağlı olduğu

Şimdi çelişki denizinde boğuluyorum
Benim verdiklerimin ne kadarı sende
Buna karşılık ben senden ne alabildim
Sırılsıklam beyin hücrelerim
Senli soru sağanaklarında

Görmeseydim içinde o masum çocuğu
Olur muydum her şeyimle yanında
Ama sen hala acizsin
Benim içimde büyüttüğüm çocuğu görmekten
Bu kaçıncı el uzatışım sana saymadım

Sanırım bir sona sürükleniyorum
Kanatlarımdan yakalamış azap kuşları
Bilinçsiz bir karanlığa sürüklüyor ruhumu
İblisin beni beklediği
Kötülüğün tohumlarını akıtmak için içime

Çırpınışlarım nafile
Kurtulamıyorum onlara ve kendime verdiğim sözden
Beklide istemiyorum
Kim bilir sen kendime verdiğim en büyük cezasındır
Benden gizlediğin tüm sahteliklerinle

Nurdan bir çağlayana attım seni
Nafile orada dahi arınmadın sen
Ama bir gün gelecek sende anlayacaksın
Verdiğin değer kadar değer göreceğini
Bırakırken beni tüm acılar ile baş başa
Yastığında rahat uyuyacak mısın
Bir sor bakalım iç dünyana
Ben kendimi senden kurtarırken ….