4
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1427
Okunma

..çünkü bir kere sevmek!
yetiyor
bütün harflere...
(...)
ateş çemberi
içim.
kül/
oldu
-nuz.
yanıyoruz!
ve yaktılar
parmak uçlarını çocuklar
çünkü
dalından
bir elma çoktan yere düş/müştü
çekiyor ve çekiliyorduk
bir nefes ve derinliklerine
yerin
birer birer
terli soluklarımızla
geniş zamAnlarda
anlarda
dürtüsü yalnızlığın,
doruklarına uzanır gibi
tayların/toprakların
taşların/ovaların ki
bir sanık herkesin aklında
köşedeki bankta
karşı durakta
aranarak bulanamayan
sanık ki
başladığımız yere dönüyoruz
zamAnla
su ve çelik
ve zerrenin
dönüşü kendine
sürgünden dönenlerin
çat kapı girmesi gibi
çıkmazlarına sokağın
d-üşüyor sözlerin
sere serpe uzanıyor yere
baharın dalları ve
renkleri gibi baharın
dağıtıyor/dağılıyor
tüm coğrafyalara…
(...)