1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1140
Okunma
Vuslatın şavkı vurunca yüzüme
Aralanır
Ruhumu kaplayan kapkara bulutlar.
Karanlığımı yara yara gelir gül yüzün,
Hayallerimin içine.
Birdenbire,
Suskun olan duygularım gelir dile,
Baharı sevmeyen dünyama,
Kır çiçekleriyle sökün eder bahar.
Sevdamı yazamasa da her an yüreğim,
Avazım çıktığınca,
Haykıramasa da boşluğa bile.
Bu kadarına bile razı olmayı öğrendiğimi öğrendim
Hayretle.
Kulaklarım özlese de sevda kokan sözlerini,
Bu özlemle başa çıkabileceğimi öğrendim.
Hayalinde bile,
Yapışmış olsa da “yasak” yaftaları.
Hep içimde
Kalbimin bir köşesinde olmanın,
Yeteceğini öğrendim.
Cevap Yaz