Külliyen riya ile beslenir olmuş insan
Ne menem bir yürek ki içine sindiriyor
Hadi yürekten geçtim hiç mi sızlamaz vicdan
Mazlumu tespih gibi elinde döndürüyor


İklim güze erişmiş ardından gelen kışmış
Kimin umurundaymış açmış-açıkmış fakir
Dedikleri de laf mı O’nlar zaten alışmış
Açlık ve sefalete alışmak nasıl fikir.


İnsanlık kisvesini giymek böyle mi olur
Merhamet bağlarından payını almamışsan
Sanırsın ettiklerin hep garibanı bulur
Bir gün mutlak anlarsın aklen azalmamışsan


Beyaz at da ne imiş mahşerde herkes yaya
Ne at kalır binecek ne eski serzenişler
Gökle yer de gelince sonunda bir araya
Ne yazık o meydanda duyulmaz seslenişler


İstersen günahkâr ol, ister dünya iyisi
Yaptıkların muhakkak bir gün sana dönecek
Farklı bir son bekleme yok ötesi berisi
Mizanda iki gözün cennete özenecek.




21 Ekim 2013 / NÜS