hakim bey
dar kot
demir kapı ve merdiven
ani göz kaymalarının şiiri
bu gün senin sesin yankılansın yağmurda
yağsan da olur yağmasan da

mozaiklerimiz gelişi güzel
akıl almaz bir sonsuzluk için değil duvarlar
rantçıların elleri
sana yeniden
hüzün ile boyanmış daireler dikecekler

bu olmayan bahçeler kimin
ya bu kendiliğinden büyüyen ağaç
sıkılmıyor mu sanıyorsunuz bakışlarınızdan
yoksa
niye ağustosun ortasında yaprak döksünler ki

kuş bakışı acılarım da depreşti birden
ah kanadım
ah
sıkıldım ormanlarım nerede
üşüyen serçenin gözleri ıslanıyor
yüreğinin eski derinlerinde

bu günlerde rüzgarlar bile saçmalıyor artık
yönünü kaybetmiş esintinin söylediği şarkı detone
nerede şimdi
ya nerede
o yaylaların yeşil çimeni

bir de güneşi serin veren renklere gülüyorum
ağacın dallarından huzmesini uzatan ışık olsa ne ise
kasvetli damların kiremit gıcırtısı gibi kırmızı
düşüyor ellerime

ya bu taş kalpliler şiir yazmayı unuttu
ya da derin desenlerini geleceğe süren atlılarını
yemin olsun ki
ve yağmur ağzıma karıncalar dolsun ki
bu şehirde ölmeyeceğim.