muhtemel yalnızlıklar vardı, artık yalnızlık bir sözlükte uzağımda kaldı..



bir seyrin olmadık düşlerinde
yalın bir dağ evinin ayin sessizliğinde kabul et kaybolmuş sesimi
figüran yetmeli harflerle duyumsama/na geldim
ilk açan çiçeğin tozlarını koyacağım yanı başına
ağlarsan film şeritli bin yıllık melodram dokunuşum/da
kirpiklerinin ucuna uğramak isterim papatyalar merasimiyle.....


ihtiyacım var cemrelerin düştüğü vakitte yüreğimi gizlemene
ayaklarına serilirken ıslak topraktan bereket tanrıları
sadece gözlerinin kuytusunda bir iklimle bağdaş kurmak isterim
eski bir şarkıyla bağışlarsın ruhumu
kısa ömürlü çocuklar cennetten havari taşır mavili sevdaya
ve körkütük rüzgarları resimleriz camın önündeki güvercin yuvasına.....


eğilerek suyun benzetmesin/deki kayıp şehre
bir tutam antik aşk doldurursun cebimdeki yalnız elime
mevsimler hoyrat bölünmeler yazarken canlıların öykülerine
bir ağaç gölgesinde akşam üzerine karalar/sın hayatın nefesini
artık göçerler turnaların seyrinde konaklar
vadilerde iklimler sevişir ulu/orta yalnızlıklarda
sarsılmaz hükümler boy verir başakların rüzgarla dansında
ve son bir söz kalır geriye
yeryüzü gökyüzüne baktığı sürece
aklım firari yüreğim şair sevecek seni.............


yüzünden dökülen gülümseyişlerle dalıyorum hayata.......