Ben seninle açtığım fallarda ki her sözün
Çıkışını sevmiştim seni hiç sevmedim ki
Bir tatlı busen ile içime düşen közün
Yakışını sevmiştim seni hiç sevmedim ki

Üstüme yıkıp gittin bu sevdanın suçunu
Artık hiç bir şeyimsin yok nedeni niçini
Bana kızdığın zaman dudak büküp içini
Çekişini sevmiştim seni hiç sevmedim ki

Adım adım dolandım peşinde çember gibi
Aşkınla maşuk oldum zavallı Kamber gibi
Ama sıcak teninin bir misk-i amber gibi
Kokuşunu sevmiştim seni hiç sevmedim ki

Seninle göç eyledim sevdaların şehrine
Bir kez dudak sürmedim ihanetin zehrine
Sana canım dedikçe çağlayıp aşk nehrine
Akışını sevmiştim seni hiç sevmedim ki

Seni gördüğüm zaman heyecandan çarparak
Sevinçten uçuyordu bu kalp kanat çırparak
İşte o anda senin gözlerini kırparak
Bakışını sevmiştim seni hiç sevmedim ki

Sakın ola gücenme sitemime sözüme
Sana yalan söylersem ters düşerim özüme
Boynuma sarılırken gözlerini gözüme
Dikişini sevmiştim seni hiç sevmedim ki

Bu sana son şiirim hiç sallama başını
Sen istedin hasreti çatma bana kaşını
Hani her kavgamızda etekteki taşını
Döküşünü sevmiştim seni hiç sevmedim ki




Mutlu Aydurmuş