Gözyaşları Cumhuriyet’in

düşmanın nefesi ters yel gibi vururdu kapımıza
şehit verirdik şehit üstüne
hem de utanmış bir zamanın ta içinde
bayrak düşmüş bayraktarın elinden
yerler ağlar gökler ağlar yürekler ağlar hırsından

vapur düdükleri çığlık çığlıktı
demir alamıyordu kendi limanından
dört yandan sarmıştı düşman
iyi anlayın içten ve dıştan yemiştik kurşunu
çıktık dağlara toprağa düştükçe canımız
yandık yanmasına da
sonunda bastık çakal sürüsünün ensesine

öldü bitti bunlar daha iflah olmaz dedi yedi düvel
nasıl da yanıldılar köteği yiyince bu müstevliler

bakın kiraz çiçek açmış al kırmızı gönlünce
masmavi gök gülümsüyor korkusuz
birleşince sona erdi yüreklerdeki onulmaz denilen sızı
ağlıyorum ya milletçe bu gözyaşları cumhuriyetin
cumhuriyetin muştusu

çıkın ortaya inin alanlara kırın yüreğinizdeki masum hasreti
çalsın davul zurna çekilsin halaylar
kutlanacak daha nice yirmi dokuz ekimler var


haydi kalkın gelin meydanlara camlara balkonlara
al beyaz bayrağı sallayın
doğudan batıya kuzeyden güneye
bir uçtan bir uca bütün millete sevgi olsun gönlünüzden kopan hediye

üzerimde kalmasın diye söylüyorum dostlar
cumhuriyeti kuran ilk meclise
ve de Ata’ya
bu onurlu milletin muteber selamı var

Şükrü BEŞİKTAŞ