0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1000
Okunma
Zindanlarda sana tükettim ömrümü
Yusuf oldum Züleyhaların kırbaçlarında
Her vuruşta post’a ahlarım çıktıkça asumana
Sen duyar mıydın aşkın narasını ruhunda
Bir selamın bir tebessümün gelir diye
Parmaklıklar önünde geçti ömrüm
Sılanın özlemi yetmezmiş gibi
Solmayan umutlarıma inat
Hasretine kavrulan yüreğim tükendi bir bir
Koyu karanlık zindan duvarlarında
Gel ömür gözlüm gel baharım
Gitmeden darağacına bedenim
Boynuma geçmeden yağlı ilmek
Nefesinden bir yudum iksir gönder
Dirileyim son kez ölmeden evvel
Desem ki şimdi sana
Bak sevdiğin can verecek
Sonra da toprak olacak
Bilirim en çok sen sevinirsin
Sevinçlere gark olursun
Bana geliyor diye arşa çıkar mutluluğun
Bilirsin ki ben sana hep
Avuçlarımda yeşerttiğim
TOPRAĞIM derdim…
Faruk ANBARCIOĞLU
