Gözlerimden suya vuran yakamozlar
Ay’ın altında sevdama yurt arar
Yüreğimin titrekliği bundandır
Bundandır fırtına öncesi suskunluk
Derinlere dalışım ah !


Hey kaptan ! Yorgun gözlerim ufukta müjdeler arar
Ne bir karaltı ne de yelkeni açık gemi var
Şu pusulası bozuk, dümeni kırık tahta revanın
grandısına gerilmiş bir ip gibiyim
Bir tayfa hınçla asılsa
Tam orta yerimden "Pat!" diye ikiye bölüneceğim.

Kaç zamandır dudaklarım kuru
Atlasın bağrı yanık yanık
Beyaz gelinliğini giymiş bulutlar
Yağmur mevsimi bitti diyemedim
Ah ne çok yazık !
Hiç bir kadını yüreğinden doya doya öpmedim

Alesta Kaptan ! Rotamız belli, aheste git.
Giden zamana ah etme, yarını heyecan içinde bekle.
Umutsuz değilim; insan sevdayı ateş bilmeli
Olurya bir gün fırtına çıkar, alabora olursak
de ki; rahmetli aşkı muhteşem içerdi...