Ne zaman yanıma gelsen ayakta birhoş oluyorum
İçmeden kafayı bulmak derler ya
Aklım başımda pervane
Sen bana gelince
kalbim zincirinden boşalmış gibi
dalıyor bedenimi...


Ne zaman özlesem seni; şuramda devasa bir alev
içimde sana sargın tüm dinamitleri ateşliyor
Ah yenemiyorum ..!
Hey kemancı ! Yak şu kuyruklu zılgıtı
Görmüyor musun dağ taş hicran
Yer gök yar fırtınası


Ne zaman aşktan söz etsen ben de bir bayram havası
Nemrut’un başında biçare köleler
Her biri güneşe meftun
Her biri aşka har
Ey köleler uyanın !
Likyanın kralı öldü
Bu yıl memlekette şenlik var



Ne zaman seviyorum desen, bana dünyalar dar geliyor dar
Ben de dayanılmaz bir arzu
Zapt olunmaz bir küheylan
Bozkırlarda kan ter içinde sana koşuyorum
Seviyorum be ! Seviyorum..!



Ne zaman yanıma gelsen gül yüzünde muzip bir çocuk gülüşü
Aşk bir oyun değil diyen şaire
Yağmur öpen kız
Sen kaçak ben gözleri bağlı körebe
Ne olur
Yüreğim açıkken beni öyle içten
Öyle içine çeke çeke
duble duble öpme..!

Anlıyormusun...



Muharrem Nalçacı