...........

Camila Vallejo !
Kalemin ve direncin yarattığı güzel
sol yanında bana da bir yer ver
kurumuş damarlarım kan pıhtısı
Rio Mapocho gibi aksın içimde ki nehir
Bilir misin,neler vermezdim neler
bakır işleyen işçilerin yanında
ben de varım demek için..

Camila, bil ki bize uzak değilsin
Santiago ne ki ? Daha yaşı küçük bir gelin
Sen ak bulutlar ötesinden geldin
Sesin gök gürlemesi
sesin insan sevdası
sesin hınca hınç halk fırtınası..

ve ben karşında sana baktıkça
yitik bir buz dağı gibi eriyorum

Nasıl da vuruldum..


Camila ! Şili’nin zaferi kucaklayan yiğit kızı
İşte meydan !
Pinoche duysun
ve kahrolsun !
İnsan damarlarında ki kanı ateşlemeli
Ah ! Camila ! Yüzünde ki hüznü sil
Adı kahraman olan sensin
ve bir sonraki zafer için,
"Her şey insanlık için" diyebilmek gerek.
Barış henüz serap değil,
Barış nefes kadar gerçek..
Öyle ise, haydi ! Çalsın ! Zafer havası !
Ben harman dalı oynayım
sen İnka dansı..

Keşke, sana bir yudum aşk da ben verebilseydim..
omuzlarından tutup şöyle
olanca hasretimle kucaklayabilseydim
keşke öpebilseysim aşka müptela gözlerinden
Canım kardeşim ! diyebilseydim...

Camila ! Canım kardeşim !
Ben,senin Şili’ye ışık olan
yürek yanığı sevdalarına geldim
al da yoğur ham yüreğimi
yoğurda dirilsin başı eğik
göğsü delik
umudu yitik memleketim..

Camila, canım kardeşim..