Yağmurlar mıydı seni bana taşıyan
Yoksa yağmurlarda mı arındım senden
O kadar zaman geçmemesine rağmen
Unutmuşum unutmuşum

Beynim bana kötü bir oyun mu oynuyor
İnsan unutur mu
Aşkı tattıran sevdayı
Ardından acıların cehennemine atanı
Unutur mu söyle unutur mu

Aynada saçlarımı tarıyorum
Birkaç telinde senin parmak izlerin var
Dudaklarının değdiği saçlar dökülmüş
Dokunsam parmaklarını hissedebilir miyim

Gözlerim onlar eskisi gibi bakmıyor
Kızıllıkları kaybolmuş
Onla da ağlamayı mı unuttu
Benim seni unuttuğum gibi

Tenim solgun papatyanın sarısına çalıyor
Yaşadığım hüsranlar mı
Yoksa bedenime sinsice yerleşen hastalık mı
Çözemedim diyeceğim ama ikisi de senin eserin

Ellerim onlar hala güzel
Kırmızı ojelerim göz alıyor
Bakıp da görmeyen gözler böyle görüyor
Oysa onlar kırıldı sevgisizliğine uzanırken

Zihnimde kaç kez aynı senaryoyu yazıyorum
Vedasız uzaklara uçuşum
Senin umursamazlığın ile
Terki diyar eyleyişim

Bilmem kaç kez eşyalarını hazırladım
Kapının girişine koydum çantayı
Yola gidecekmişsin gibi sevgi dolu hazırlamadım
Gözyaşları içinde sana ait her şeyi tıktım

Şimdi
Ne oldu bana bize
Daha doğrusu bir biz kaldı mı
Yoksa ben hala olmayanı var mı etmeye çalışıyorum

Sen delik bir sandal ile yol alırken
Aşüfte ruhlara
Farkına varmıyorsun
Her kürek çekişinde biraz ben dolduğunu sandalına

Ve ben
Evet ben
Kocaman bir yolcu gemisi ile
Neden senden yol alamıyorum gidemiyorum

Sevgi
Sahi neydi sevgi
Ütülenmiş kıyafetler sıcak yemek kapıda bekleyen gülümseme
Senin sevgin bundan ibaret miydi

Ne oldu şimdi
Bitti değil mi bitti
İnsanı neler mutlu ediyormuş
Bunu senin sahte suretinde öğrendim ben

Hani mutluluk dendiğinde
Bir çok martaval okunur ya
Huzur sıcaklık sevgi falan filan
Külliyen yalanmış bunlar

Senin gibi yitik ruhların sevgisi
Bir bacak arasına yerleşip
Zevk çığlıkları arasında birkaç tatlı yalan
Pişmanlık denizinde can çekişir görünerek yeni av peşine düşmek

Kaç kuruşa sattılar sana bedenlerini
Yürekleri olmayan bu ruhsuzlar
Bakma bana öyle
Sana acımıyorum sadece iğreniyorum

Her defasında soruyorum senden kopamayışımı
Her defasında yollarımın sana çıkıyor oluşu
Yüreğime soruyorum sebebini sadece susuyor
Beynime sesleniyorum kendi sesim yankılanıyor

Bildiğim tek şey
Bir gün gelecek ben arındıracağım ruhumu senden
Sen sana bahşedileninin kıymetini
Anca kaybettiğinde anlayacaklardansın

Her tövbenin ardından
Keşke görmeseydim gözündeki o arayışın parıltısını
Yok bu son bir kez daha kanmayacağım sana
Bir kez daha kanatırsan yüreğimi dünyada cehennemi yaşatacağım sana ….