Bedenimin çevresinde kıyamet
yaşadığı yer ateşin
kalk kaldır,itekle itekleye biliyorsan
olanaklarındaki umudu
epeyce yol almış yürümekteyiz hâlâ
bir takıntı olmadan demokrasi demişiz işgüzarlığa
az bir deprem
ve çok sarsıntı
ezberlemişiz toplum boyu, herkescik
kabında ve cebinde bulduklarına
sızımötesi iletiler gönderemeden
terketmişiz onurumuzu
bir bedenimiz kalmış
bir de çevresinde kızılca kıyamet.

Gözümün çevresinde ayrımına kandığım
kıyamet ötesi renkler
çocukluğumdan belleğimde kalan "kif kif" oyunları
kadar fırdöndü, iteklemeler
dünyayı boşa yıkma gibi derdimizde yok
"yalnız seni sevdik eey zulüm"
dendiğinde
:şiir
bir de Mahsuni havaları ayarımızda
el sıkışmaları,kucaklaşmalar,kafayla selam
alabora olmuş bir düşünce yapısına
uygun adımla gitmedik hiçbir zaman
oysa konumuna düştüğümüz
görmek istemesek de hepbirli
çevresinde durmadan döndüğümüz gözlerimiz
şimdi,
renklerine makul isim arıyoruz kıyametin
ve biz burdayız
ateşin içinde.

Neden mi bu beden,bedenin gözlerini
konu ettim?
asılsız çekilesi cazibesi düşümüzün
bir ucunda aydınlık
bir ucunda apaydınlık
sanmadan bakın bedenin gözleriyle
eğer Silivri korkusu işlememişse
düşünce yapısındaki aydınlık tarihe
mutlaka yazacaktır yaşananları
bir kıyım antolojisinde.

Biz ülkemizde,Türkiye’deyiz.

Hamit Tunç-Kahramanmaraş