Doğum tarih bilmem, “dört dağ arası”
Kıraç rengin mavisiyle yaşadım.
Yarısı topraktı, göktü yarısı
Uzak yerin kavisiyle yaşadım.

Ne gördüm öteyi, ne yer aradım
Gündüz güneş vurdu, gece karaydım
Kimseye sormadım neye yarardım?
Yalnız aklın insafıyla yaşadım.

Öküzlerin turların da çok çoştum
Yaz yaşadım küsmelere hep kıştım
Düşmanlık ne? eşeklerle barıştım!
İnsanların sinkafıyla yaşadım.

Yüz göre de alışmalar yüz göre
Yüz kere öldüm ben, doğdum yüz kere
Yüzüm sürmediğim gitmem bir yere
Gözlerimin isyanıyla yaşadım.

Ve günlerden yıla geçip bildiğim
Nice aşkın nakışıyla ildiğim
Benim en çok annem idi sevdiğim
Öğrettiği lisanıyla yaşadım.

Elbette babam da bir büyük(!) idi
Ondan başka ben de olmadı güdü
Her zaman söylerim “Babam hey gidi”
Güzelliğin misaliyle yaşadım.

Gel gitlerle bu dünyayı yürürken
Hayatımdan “gidenleri “görürken
Aklın içindeki sağlam dururken
Kazancımın ihsâniyle yaşadım.

Daha yaşanacak çok şey var elbet
Bu günlerin derdi sabret ha sabret
Bir tek Ozanlar var, Hamit Tunç medet
Onlardan duyduklarımla yaşadım.