Bir Akşam Düşü
Saydam birgünün akşamında ağlıyabilmek turuncu ufuklara
sızıma dermen olmak niye ey ufuk
bırak ağladıklarımla imrensin yalnız
kaçırıp içözlerimde sevebiliyorsam duy
bin ışık yılı uzaktır yüreğim çeşnisine
gözlerimde oluşturduğum vukuat ise
ne hamit eder üzerinden geçtiğim
ne diyardandır sırtımda asılı taşıdığım
hüznüme erişirsen sor
;akşamın vaktidir rituallerim
bir ucundan haaayret
ve sevebildiklerim nafile
heyhaaaat...

Ey dünyanın ötesi;duyabiliyormusun beni
muhatap bir yortudur albenilerim
dalından uçurduğum kuşlar ki bilir
şimdi
içime çöreklenmiş sıcak mı diyeyim?
narsizmime meyliliğimi
her dağın ötesi bilir endişelerimden
ve güneşsiz gündüz yaşadığımı
tıfıl
tufan koparmadan yüreğim
ne yaşımı bildi oysa zaman
ne elimde oynattığım dünyaları çelimsiz
yalın bir pazardayım kimsesiz
sözlerimdeki coşku
akşam hummasıdır aklımdan geçirdiğim
gökyüzünün karanlığını bekledim
kadim çizgilerinde aramak için sevgiyi
gel
şimdi
ve bir daha
aşkı sorma bana.

Uzaklara ısmarlamıyorum artık derdi
yıldızlar ve aydede çok yakın
gece tuhaf yalnızlığımdan çıktı
ne "madem" endişesi
ne "yürü" komutu anlatımsız
sevgi her zaman kalibredir bende
ne omuzlarımda yük
ne taşıdığımdır sırtımda
nerde bir insan varsa
ben ordayım hürmetine
ol ki
kadanalam ey umut.
26.07.2013 K.maraş