Bir kalem arardım kararlı bakışların izlerken mavi denizi
Yorardı düğmelerin parmaklarımı, duyargasız kalırdım
Kaygılı sözcüklerime dolanırdı kaygan öpüşlerinin izi
Meçhul yolculukların özlem limanlarında sana sarılırdım.

Bir sesin çığlığı düşerdi akıbeti belirsiz uzun gecelerin döşüne
Yorgun yüklerimizi şarkılara yükler, loş ışıklara bölünürdük
Kımıltısız bakardı ay ikimize, yürürdük karanlıkların içine
Çılgın bir mevsimin son deminde, nefes nefese aşka yürürdük.

Soylu dirençlerin coğrafyasıydı yüzün, binlerce çocuk gülüşürdü
Ulaşıp menzillerinin sözcüklerine, yangınlardan seni toplardım
Soğuktan üşümüş ellerinin çizgilerine efsane yıldızlar üşüşürdü
Uzanırdım sözcüklerine, yüreğini okudukça ellerine hohlardım.

Çürümüş denizlere seferlere çıkardık, esir kalyonlarını basardık
En büyük akıntılara kürekler çekerdik, iki kişilik bir yelkenlide
Sevdalı bir güneşti tepemizde zaman, geceleri şiirler yazardık
Keşiflere çıkardık bıkmadan, şiirler biriktirirdik ıslak cebimizde.

Yenilenmiş özlemlerin fırtınalarına tutulurduk, köpüklü denizlerde
Adil savaşlara pupa yelkenler açardık, suskun kanamalar geçirirdik
Bir masaldı sevda, aşk derdik ismine, birbirimizi arardık seslenişlerle
Sarılışların özgür kentlerinde pastil sevinçlerle açlığımızı geçiştirirdik.

Selahattin Yetgin