Bulduğun yerde bırak beni
Ve git
Gözlerim ağlamaya alışık nasıl olsa
Güneşin sarısı gibi soluk yüreğim
Sözlerinle yaralansın biraz da

Sözümüz vardı oysa
Solmayacaktı güllerimiz
Kanadında kan vardı ve ağlıyordu
Özgürlüğe bıraktığımız serçemiz

Şimdi sen
Sessiz çığlıkları gömüp kalbine
Yüreğime deprem olup susuyorsun ya
Yerle bir edip ılık meltemlerimi
Böyle şubat şubat esiyorsun ya
Git
Ve tüm umutları söndür
Suçlu olan bu günümüz için
Yarınlarımızı öldür

Tut ki
Hiç tanışmadık görüşmedik buluşmadık
Bir rüyayı yaşadık
Tut ki dünya kocaman bir yalan
Umut yalan hayal yalan aşk yalan
Tut ki yalandan bir adım öteye geçemedik
Işık karanlıkta avlanırmış
Tut ki kördük
Göremedik

Yalnız bir ateş kalsın senden geriye
Yüreğimde nedametle tutuşan
Bulut kızıl deniz kızıl ay kızıl
Yine ben olayım batan güneşe ağlayan
Bulduğun yerde bırak beni ve git
Durdukça kanıma giriyorsun
Ne olur git
Dünlerimiz yaralanmadan..