dünyayı seviyorum seni sevdiğim kadar....

hürriyet dilenmiyorum hürriyetim milyar yıllık
aşkı sorgulayacak kadar ezberci değilim
yinede martıları çokça bir ülkede umut büyütüyorum..
çocuklar hep yaşlansın diyorum
ama çoğu toprağın kahverenginde
yağmursuz zamanlar olmasın istiyorum
ki kadınlar yağmurda çıplak ayak yürüsün
ama kuru bir çöl vadisinde şehirler buluyorum..
kanadı kırık düşler neden bu kadar resmi
bakıyorum anlamsız figürler
kaçak kurulmuş bir caddenin kaçak yalancı camekanları
rüzgar ihanet üfler/mi hiç
ve ardından aşklar düşüyor susuyorum...
sessiz bir gecenin aklını yitirmesinde
bağdaş kuruyorum sevgilimin gözlerinde
umut sol yamacımda sarmaşık
ama yinede ağlayan bir yalnızlık var dışarıda biliyorum....
kesik kesik öksürük gibi dağılıyor deniz
mavide kocaman bir kızıl geçit
balıklar yüz/milyon mutluluk
gel/görki insan ruhundan yorgun
ve yine susuyorum...
aşığım alize/den resmedilmiş hayata
kaybettik/lerim sadece uçuşan kül
ıhlamur kokusunda uyku halinde gibiyim
ama bir yerlerde duman kokusu var kahroluyorum...
artık sabreden derviş öldü farkındayım
kibirli gölgeler çoğunluk anlıyorum
ben sevgili diyorum sevgilide vatan seviyorum
arkamda düşmüş bir yarın
kimseye bunları anlatamıyorum.....

sorgulayan insan sonunu belirler..ya iyi yada.....