İrili ufaklıdır her bir şeyler
Örneğin cüssesine göre adam sayılırken ayıcıklar
Kürk misali parlarlar efendiler
Dünyalığı olanlar baş üstün de taşınırken
Ne ilmine bakılıyor insanın
Ne sual edilir kişiliğinin ceddi cibilliyeti
Ne de gölgesinin okkası tartılır zalimin
Herkes çıkara doğru koşarken
Keyfin içinde keyif aranır
Ancak eğildikçe başı okşanır cebi dolacak hayvanın

Aslın da dut yemiş bülbül gibidir kişilikleri
Aklı sadece iki pis şeye takılıdır
Ne gül umurundadır ne gülistan
Ne de sevgi ve saygılardan anlarlar
Ha bire doldururlarken mide ve keselerini

Oysa boş geçmiştir anları
Kazandıkça gözleri hiç doymaz doydukça kudururlar
Altın da kalırlar bir bir çoluk çocuklar ezilerek
Anaların ve babaların ciğerlerini kan dağlar
Bu anda edepsizliğin has örtüsüdür akçe
Ne hayâ tanır ne de mukaddesâttı

Daima bir başkasının göz koyduğu
Her insanın hayata bağlayan bir yavuklusu da vardır elbet
O hain eller onlara bile uzanmak ister
Her şey onun asıl ve asaletine bağlıdır
Satılık süt emmişse çırpınman neye yarar ki
Anlarız ki her şeyler gelip geçici
Kimse baki değildir
Ama bu dünyada iblisler hayat sürerler
Sürüp gidecek olan ancak zaman ve yaşamdır

Gönlün kral bile olsa münferit kalan bir hüzünsün
Tek başınalığındır seni gıdım gıdım azaltan
Boynu büküklüğün tek çaresizliğin sanma
Göğsünde kalan kopuk kollar da verilir ancak mola
Bir gün sende muhtaç kalacaksın
Bir avuçluk duaya
Artışlarındır seni İsa’dan da fazla öksüz yapan
Bu çözüm vaktindir işte

Zira upuzunca bir yolda taşınan tekliktir ölüm

Çeşitlendikçe yaşamının gizleri
Hayatına yepyeni tanıklar taşır
Olup bitmişlerin geri dönüşlerinin
Asla davası olmaz diye
Bir doküman eklenir fail-i meçhul hayatına
İşte o zaman anlaşılır ki
Bu dünyada ki cennet ve cehennem
Yaşantın da ekip biçtiklerinin somut bir şeklidir…




(25.09.2013) AZAP…