Firari uykularda döşedim kelimeleri yıldızlara,
sazlara nağme oldu şiir olduğun mısralar.
hangi iklimlerin böğründen kopup
düştün yüreğime ki
alnımın ortasına böyle yığıldı acılar...

Yağmurlu havalarda
ansızın çakan bir şimşek gibi
düştü resmin gözlerime,
zemheri soğuklardan alıp
içerime sokmadım,
rüzgarlı iklimlerimden de seni ayıkladım
ölüm yüklü infaz gibi
cemrelerimde dolaşmayı bırak artık...!!

Yemin ettim...
Seni yüreğimin vitrininde taşımayacağım.!

Bir mülteci gibi göğsümü daraltırken sevdan,
militanist şiirlerle karşıladım ölümü.
idealist devrimler yaparak
ötelerde yaşadım.

Yıktım bir çırpıda aşkına mahkum ettiğin yasalarını
üstlendiğim sevdaların suçlarıyla
çekildim kanlı dağlara.

Çiğ düşerken kirpiklerime
ağaran saçlarımda
cellatlar son tangosunu yapacak
bu şafak...!!

Yemin ettim
Ölümlü şarkıların nağmelerinde
asi bir solistin mırıldandığı
nakarat olacak bu aşk...!!

Mehmet Zafer