Bugün yüreğimden can kırıkları düştü

gözüm dekini damarımda kini sellere verdim

yüreğim benliğimi aştı seni masalları gerçek sandı

başımda dolanan yağmur bulutları sıyrılmadı beklediğim

GÜNEŞ DOĞMADI

isyan ile duam harmanlandı zikrimi fikrimi aldı

dünyam da Arafatı yaşar kah af diler kah taş olmayı diler oldum

sıcak yaralarımı meğer meçhuller ile sarmayı kanaat saymışım

yaşam denen ince çizgide terazimi iyi niyetle suistimallere heba etmişim

Bİ HABERSİZ

kusurun en büyüğünü kalbini açmakla yapmışsan

saydığın değerine paha biçemediğin seni enkaza çevirince

günün birinde kulakların heves sözüyle sağır edilince

koyarsın kendini dağların en tepesine bazen çağlayanların en dibine

RUHUN ÇARMIHTA SÜZÜLÜR

çiçeklerin ellerinde soldu mu yalın ayak gezersin dikenlerin üstünde

gözünü kapatır simsiyah perde yer gök arasında biçare sindir

elinde bir maşa eşelersin korları harlan sın yangınların diye

sorar durursun kendine her çatı güllük gülistanlık-mıdır ki

EY HAK AŞK NEDİR ?