Bugünde anılarımı deştim etrafımda sinsice dönüp
şakağıma namlu ile dokunurlar
savunulmaz bir vebalıyı m
kendini yüzünü unutmuş bi kederim.

içinde kaybolduğum kara gece deyim
kalbimin durduğu,bana göre biten
son mutluluğum dayım
gözyaşı ile giyinip gidenlerdenim

suskun bir aşkın yanığı
söyleyemediği sözlerini mezarına yazanlardanım
Züleyha’nın keskin bıçağı elimde
sol yanımdan geçenlerdenim

emeğimi verdiğimin boynuna helallik asıp
gökyüzüne içimi dışımı parçalayıp
kavrulmuş ciğerimle avuçlarımı sıkanlar danım
belki son duamdır deyip, sabahın sünnetin deyim

ellerimle elediğim toprağın kokusu
cismimi sarhoş eder ya hasretindeyim vuslatın
kisve’mi alıp koynuma seni beklerken ardımda
yokluğunla yetimhanede ki çocuktan çocuğum

varlığımı hiçliğine harmanlayıp
SESSİZ VE SUSKUN
hayata elveda diyenlerdenim. (SESSİZ ÇIĞLIK)