Ahraz bir dert içime çöreklendi
anlatılmıyor öyle cümlelerle
ya tadacaksın acının kuru ayazından
ya toprağa soracaksın örter misin üstümü diye

geçemez oldum yarenin sokaklarından
bi ayna ki karşımda maskemin altını gösterir
yürü der ardına bakma düşeceksin kendi düşlerine
düşmanında vicdanın olacak yargı infaz olacak

etrafında dağılmayan kör duman eller uzanır isli
yangın yeri seni çeker büyüden mi sanrı dasın
avuçların göğe kalkmaz dilin zikre varmaz
isyan ile kınası yakılmış kurban giderim


canevin yürek sarsıntıların da eğer başını hoşcakallar
seni yazıp resimlediğim şu canı arşive kaldırdım
sa vuramadım başımdan figanımı döndü girdi bedenime
tarifsiz ,izi olamayan ,son sözü Elveda olan şehrime kaçıyorum...sessiz ÇIĞLIK